ยานพาหนะทางอากาศ

ยานพาหนะทางอากาศ

เครื่องบิน หรือ (อังกฤษ: airplane or aeroplane) คือ พาหนะสำหรับเดินทางที่สามารถบินไปในอากาศได้ (อากาศยาน) โดยเครื่องบินเป็นอากาศยานที่หนักกว่าอากาศ เครื่องบินสามารถบินได้โดยอาศัยแรงยกจากปีกตามหลักการของอากาศพลศาสตร์และถูกขับเคลื่อนไปข้างหน้าโดยแรงผลักจากเครื่องยนต์ไอพ่นหรือใบพัด (อากาศยานที่เบากว่าอากาศถูกเรียกว่า "เรือเหาะ") เครื่องบินมีหลายขนาด, หลายรูปทรง, และปีกหลายแบบ ลักษณะการใช้งานจะเป็นการใช้เพื่อการพักผ่อน, การขนส่งสินค้าและการโดยสาร, ใช้ในการเกษตร, การทหาร, และการวิจัย. เครื่องบินมีทั้งแบบที่ใช้เครื่องยนต์ และไม่ใช้เครื่องยนต์ เครื่องบินแบบที่ไม่ใช้เครื่องยนต์จะมีชื่อเรียกอีกชื่อว่า เครื่องร่อน

เครื่องบินที่มีใช้งานอยู่ส่วนใหญ่เป็นอากาศยานปีกคงที่ (อังกฤษ: fixed-wing aircraft) ขับโดยนักบินที่อยู่ในเครื่อง บางชนิดถูกออกแบบให้ทำงานด้วยระบบคอมพิวเตอร์หรือการควบคุมระยะไกลโดยไม่ต้องมีนักบินภายในเครื่อง. ส่วนอากาศยานปีกหมุน/เฮลิคอปเตอร์ หรือที่บางแห่งเรียกว่า เครื่องบินปีกหมุน เป็นอากาศยานอีกชนิดหนึ่งที่มีจำนวนรองลงไป

ประวัติความเป็น

หลายเรื่องตั้งแต่สมัยโบราณจะเกี่ยวข้องกับการบิน, เช่นตำนานกรีกแห่งอิคารัสและเดดาลัส, และ Vimana ในมหากาพย์อินเดียโบราณ. ประมาณ 400 ก่อนคริสตกาลในกรีซ, Archytas ได้ชื่อว่าเป็นผู้ออกแบบและสร้างอุปกรณ์การบินขับเคลื่อนด้วยตัวเองของเทียมตัวแรก, เป็นรูปแบบของนกขับเคลื่อนด้วยไอพ่นที่น่าจะเป็นไอน้ำ, ได้รับการกล่าวขานว่าได้ทำการบินดัวยระยะทางประมาณ 200 เมตร (660 ฟุต)^[6][7]. เครื่องนี้น่าจะถูกระงับไม่ให้มีการบินอีกต่อไป^[8][9].

บางส่วนของความพยายามด้วยเครื่องร่อนที่ถูกบันทึกไว้ก่อนหน้านั้นไกลที่สุดคือจากความพยายามโดยกวีในศตวรรษที่ 9 ชื่อ อับบาส อิบัน Firnas และพระในศตวรรษที่ 11 ชื่อ Eilmer แห่ง Malmesbury; การทดลองทั้งสองได้ทำให้นักบินได้รับบาดเจ็บ^[10]. Leonardo da Vinci ได้วิจัยการออกแบบปีกของนกและได้ออกแบบเครื่องบินพลังมนุษย์ในหนังสือCodex on the Flight of Birds(1502).

Jean-Marie Le Bris และเครื่องร่อนของเขา, Albatros II, ถ่ายภาพโดยนาดาร์เมื่อปี 1868

ในปี ค.ศ. 1799 เซอร์จอร์จ เคย์ลีกำหนดแนวคิดของเครื่องบินที่ทันสมัยว่า​​เป็นเครื่องยนต์ปีกคงที่ที่บินได้ด้วยระบบการยกตัว, การขับเคลื่อน, และการควบคุมแยกต่างหาก^[11][12]. เคย์ลีได้สร้างและบินแบบจำลองของยานอากาศปีกคงที่ตอนต้นปึ 1803, และเขาได้สร้างเครื่องร่อนบรรทุกผู้โดยสารได้ประสบความสำเร็จใน 1853^[13]. ในปี 1856 ชาวฝรั่งเศส ฌอง-มารี เลอ บริซทำการบินด้วยการขับเคลื่อนด้วยกำลังงานเป็นครั้งแรกโดยใช้เครื่องร่อนของเขาชื่อ "L'Albatros artificiel" ลากโดยม้าหนึ่งตัวบนชายหาด.^{[ต้องการอ้างอิง]}. จากนั้น Alexander F. Mozhaisky ยังได้ทำการออกแบบด้วยนวัตกรรมบางอย่าง. ในปี 1883 ชาวอเมริกัน จอห์น เจ Montgomery ทำการบินด้วยเครื่องร่อนแบบควบคุม^{[ต้องการอ้างอิง]}. นักบินอื่นๆที่ทำการบินที่คล้ายกันในช่วงเวลานั้นก็มี Otto Lilienthal, Percy Pilcher, และ Octave Chanute.

เซอร์ไฮแรม Maxim สร้างยานลำหนึ่งที่มีน้ำหนัก 3.5 ตัน, ที่มีความยาวปีก 110 ฟุต (34 เมตร) ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ไอน้ำขนาด 360 แรงม้า (270 กิโลวัตต์) สองเครื่องเพื่อขับสองใบพัด. ในปี 1894, เครื่องของเขาได้รับการทดสอบกับรางเหนือศีรษะเพื่อป้องกันไม่ให้มันพุ่งขึ้นฟ้า. การทดสอบแสดงให้เห็นว่ามันมีแรงยกมากพอที่จะใช้ในการทะยานขึ้น. ยานนี้ไม่สามารถควบคุมได้, ซึ่ง Maxim คาดว่าจะรู้ดีเพราะเขาได้ละทิ้งงานนี้ในที่สุด^[14]

ในยุค 1890s Lawrence Hargrave ได้ดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับโครงสร้างของปีกและพัฒนาว่าวรูปกล่องที่ยกน้ำหนักของคนคนหนึ่ง. การออกแบบว่าวรูปกล่องของเขาถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย. แม้ว่าเขายังได้พัฒนาเครื่องยนต์อากาศยานหมุนประเภทหนึ่ง, เขาก็ไม่ได้สร้างและบินอากาศยานปีกคงที่ขับเคลื่อนด้วยกำลัง^[15].

ระหว่างปี 1867 ถึง 1896 ผู้บุกเบิกชาวเยอรมันเรื่องการบินของมนุษย์ Otto Lilienthal ได้พัฒนายานบินที่หนักกว่าอากาศ. เขาเป็นคนแรกที่ทำเป็นเอกสารและสำเนาด้านการบินด้วยเครื่องร่อนที่ประสพความสำเร็จได้อย่างดี.

ประโยชน์

สังหารเสียชีวิตที่เกิดจากการขนส่งทางถนนที่เกิดขึ้นในหลาย ๆ คนที่กำลังมองหาวิธีการที่ปลอดภัยของการขนส่งการเกิดอุบัติเหตุบนถนนของเราที่เกิดจากปัจจัยหลายอย่างรวมทั้ง overspeeding และได้รับการฟุ้งซ่านในขณะขับรถ การขนส่งทางรถไฟยังเป็นที่พิสูจน์ความท้าทายเป็นกลุ่มก่อการร้ายยังคงกำหนดเป้าหมายและเป็นอันตรายต่อชีวิตของประชาชนผู้บริสุทธิ์ เกิดอุบัติเหตุรถไฟยังเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาดของมนุษย์ในการตอบสนองและการควบคุมสัญญาณ ดังนั้นการขนส่งทางอากาศที่มีอยู่ในครั้งที่ผ่านมากลายเป็นโหมดที่เป็นที่นิยมของการเดินทางสำหรับคนจำนวนมากประโยชน์ของการเดินทางโดยเครื่องบินรวมถึง:

รวดเร็ว

หลายคนที่อาศัยอยู่ชีวิตอย่างรวดเร็วที่พวกเขาจะต้องเล่นปาหี่ความรับผิดชอบของครอบครัวและการทำงานในขณะที่ประหยัดเวลาที่จะใช้กับเพื่อนบางคน ดังนั้นวิธีการที่รวดเร็วของการขนส่งเป็นสิ่งที่สำคัญ นอกจากนี้หลาย บริษัท มีสาขาทั่วเมืองต่างรัฐและประเทศ ดังนั้นโหมดของการขนส่งที่ช่วยให้คนที่จะได้รับปลายทางของพวกเขาในการบันทึกเวลามามีประโยชน์ การขนส่งทางอากาศมีกระบวนการที่รวดเร็วในการขนส่งผู้คนรอบข้าง

• มีความยืดหยุ่น

การเดินทางทางอากาศมีจำนวนมากของความยืดหยุ่น นี่เป็นกรณีสำหรับผู้ที่สามารถเช่าเครื่องบิน มันทำให้ประสบการณ์การบินที่มีความยืดหยุ่นและส่วนบุคคล คุณมีเสรีภาพในการจัดตารางเวลาของคุณและตราบใดที่คุณรู้ว่าปลายทางของคุณคุณสามารถบินที่เหมาะสมในเวลาที่จะได้รับไปยังปลายทางของคุณ นอกจากนี้คุณสามารถเลือกสนามบินของคุณ นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะคุณสามารถเลือกที่จะลงจอดในสนามบินหนาแน่นน้อย นี้สามารถช่วยให้คุณประหยัดมากในแง่ของการขนส่งภาคพื้นดินและรถยนต์ สำหรับนักธุรกิจเช่าเหมาลำอากาศมีความสำคัญมากเพราะช่วยให้ผู้ใช้ในการจัดระเบียบและใช้เวลาการเดินทางทางธุรกิจได้ทันที

• ประหยัดเวลา

เมื่อคุณจ้างเหมาลำเครื่องบินส่วนตัวคุณได้รับประโยชน์จากความสะดวกสบายและใช้เวลาอย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยการเช่าเหมาลำส่วนตัวคุณจะได้ไม่ต้องยืนรอคิวยาวที่จะต้องผ่านการรักษาความปลอดภัย นอกจากนี้คุณจะได้ไม่ต้องใช้จ่ายมากเวลาของคุณจองตั๋วและลงทะเบียน ดังนั้นคุณสามารถที่จะจัดการกับเวลาของคุณเพื่อที่จะใช้เวลามากขึ้นในการทำงานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือใช้เวลากับครอบครัวก่อนที่จะเดินทาง นอกจากนี้คุณยืนที่จะได้รับประโยชน์จากจำนวนมากของความเป็นส่วนตัวเมื่อคุณเดินทางโดยเหมาเอกชน

• บริการที่ดีเยี่ยม

เพื่อที่จะตอบสนองลูกค้าและจะชนะการแข่งขันหลายอากาศ บริษัท ชั้นนำให้บริการที่ดีเยี่ยมรวมทั้งจัดเลี้ยงที่ยอดเยี่ยมอาหารและสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นดิน นี้จะช่วยให้ผู้โดยสารเดินทางที่น่าจดจำ นอกจากนี้หลายสายการบินชั้นนำให้ผู้โดยสารของพวกเขารักษาความปลอดภัยสูงสุดเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามาถึงปลายทางของพวกเขาได้อย่างปลอดภัยเที่ยวบินสุวรรณภูมิ

ยานพาหนะทางน้ำ

ยานพาหนะทางน้ำ

เรือ

เรือ เป็นยานพาหนะที่ใช้เดินทางทางน้ำ เรือโดยทั่วไปโครงสร้างประกอบด้วยตัวเรือเป็นโครงสร้างที่สามารถลอยน้ำได้ (ซึ่งอาจเป็นส่วนเดียวหรือสองส่วนขนาดกันก็ได้ แต่ไม่รวมถึงแพซึ่งปกติโครงสร้างลอยน้ำจะทำจากกระบอกกลวงหลายๆท่อนผูกติดกัน) กับ ส่วนที่เป็นการขับเคลื่อนของเรือ เช่น ไม้พาย (เรือพาย หรือ เรือแจว) เครื่องยนต์หางยาว (เรือหางยาว) ใบเรือ (เรือใบ) เป็นต้น

อาร์คิมีดีส ค้นพบหลักที่ทำให้สิ่งต่างๆลอยได้ เริ่มต้นจากเขาโดดลงอ่างอาบน้ำ และสังเกตว่า น้ำจะกระฉอนออกไป ขณะที่เรือลอยอยู่ในน้ำ เรือก็"แทนที่"น้ำในรูปแบบเดียวกัน และยังค้นพบอีกว่า น้ำส่วนที่เรือเข้าไปแทนที่จะต้านกลับด้วยแรงที่เท่ากับน้ำหนักของเรือ ความหนาแน่นของเรือเป็นสิ่งสำคัญ ความหนาแน่นคือ น้ำหนักวัตถุที่วัดได้ต่อหนึ่งปริมาตรของวัตถุนั้น หากเรือหรือวัตถุใดๆก็ตามมีความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำ สิ่งนั้นจะลอยได้ แต่หากวัตถุมีความหนาแน่นมากกว่าก็จะจม

ความเป็นมา

เรือในช่วงเริ่มต้น

 (Early Ships)ประมาณก่อนคริสต์ศักราชถึง ศ.ต.ที่ 14 เป็นช่วงยุคสมัยที่เจริญก้าวหน้าของ ชนเผ่าโรมัน กรีก และไวกิ้ง เรือที่มีชื่อเสียง คือ แกลลีย์ (Galley)และ เรือ ทรีรีม(Trireme)เป็นเรือของชนชาวกรีก และโรมันในสมัยนั้น

ลักษณะเรือส่วนใหญ่ เป็นเรือมีเสาใบเรือ 2 เสา ใช้ ลมและ พาย เคลื่อนที่ ทำให้เรือในสมัยนี้แล่นด้วยความเร็วสูงและสามารถแล่นได้ทั้งน้ำตื้นและลึก มักทำหัวเรือให้แหลม ซึ่งสามารถพายไปเจาะเรือตรงข้ามได้และทหารเรือก็จะรีบข้ามไปอีกฝั่งของศัตรูหรือไม่ก็ใช้ธนู เพื่อโจมตี เมื่อกล่าวถึงเรือมีฝีพายอย่างน้อย 60 คน ส่วนใหญ่จะให้ทหารเรือ คุมทาส ในการพายแทน แต่เนื่องจากพายนั้นมีขนาดใหญ่และหนัก ต้องใช้คนงานถึง 6 คนในการช่วยกันพาย แต่หลังจากยุคนี้หมดไป นั่นก็คือสมัย โรมันล่มสลายเรือสำเภาก็มาแทนที่

ความสำคัญ

เรือเป็นพาหนะที่จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับมนุษย์มาตั้งแต่สมัยโบราณ เป็นพาหนะในการเดินทางของคนหรือสินค้าจากที่หนึ่งไปยังอีกทีหนึ่ง  เป็นสิ่งที่นำความเจริญมาสู่ภายในชุมชุน   หรือระหว่างชุมชุนกับชุมชุนจนกระทั่งถึง การติดต่อระหว่างประเทศต่อประเทศ ทวีปต่อทวีป ตลอดจนการสำรวจดินแดนต่าง ๆ ในยุคโบราณ วัตถุประสงค์ในการใช้เรือของไทยในสมัยโบราณมี 4 ประการ คือ

1. ใช้ในการสัญจรไปมา

2. ใช้ในการบรรทุกสินค้า

3. ใช้ในการทำสงคราม

4. ใช้ในพระราชพิธีและประเพณีต่างๆ

การที่ประเทศไทยมีแม่น้ำลำคลองกระจายอยู่มากมายในพื้นที่ราบภาคกลาง ทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ รวมทั้งที่ขุดขึ้นใหม่ ทำให้เรือจึงมีความสำคัญในการเดินทางทางน้ำ  ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันทำให้มีการคิดประดิษฐ์เรือในรูปแบบต่างๆ เพื่อตอบสนองกิจกรรมที่หลากหลายขึ้น นอกจากนี้เรือยังเป็นบ่อเกิดของวัฒนธรรม และประเพณีต่างๆ อีกมากมาย

ยานพาหนะทางบก

รถจักรยานยนต์

จักรยานยนต์ หรือ มอเตอร์ไซค์ (อังกฤษ: motorcycle หรือ motorbike) 
คือยานพาหนะสองล้อที่ใช้เครื่องยนต์หรือมอเตอร์ในการขับเคลื่อน ประเภทของจักรยานยนต์ขึ้นอยู่กับลักษณะการออกแบบใช้งาน เช่น ระยะทาง สภาพจราจร การท่องเที่ยว กีฬา และ การแข่งขัน เป็นต้น

ประวัติ

จักรยานยนต์คันแรกของโลกถูกออกแบบและสร้างโดยนักประดิษฐ์ชาวเยอรมันที่ชื่อ ก็อตต์ลีบ เดมเลอร์ (Gottlieb Daimler) จดสิทธิบัตรเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม ปี พ.ศ. 2428 (ค.ศ. 1885) ซึ่งต่อมาได้รับการพัฒนาให้เป็นรถสำหรับใช้ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง อย่างไรก็ตาม ถ้าจะนับยานพาหนะสองล้อที่ขับเคลื่อนด้วยพลังไอน้ำว่าจักรยานยนต์แล้ว ได้เกิดขึ้นที่สหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2410 (1867) โดย Sylvester Howard Roper จาก Massachusetts^[1]

ในปี พ.ศ. 2437 (ค.ศ. 1894) Hildebrand & Wolfmüller ออกจำหน่ายจักรยานยนต์เพื่อการค้าเป็นครั้งแรก โดยปรับปรุงการเผาไหม้ภายในเครื่องยนต์ให้ดีขึ้น จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ผู้ผลิตจักรยานยนต์มากที่สุดเห็นจะเป็น อินเดียน ผลิตจักรยานยนต์จำนวนสองหมื่นคันต่อปี โดยในปี 1920 ฮาร์ลีย์-เดวิดสันผลิตจักรยานยนต์เพื่อขายมากกว่า 67 ประเทศ จนกระทั่งปี พ.ศ. 2471 (ค.ศ. 1928) DKW ได้กุมตลาดใหญ่ไว้

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง BSA Group เป็นผู้ผลิตใหญ่ ผลิตจักรยานยนต์ 75,000 คันต่อปีในทศวรรษที่ 50 และบริษัทจากเยอรมนี Motorenwerke AG เป็นผู้ผลิตมากที่สุดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2498 (ค.ศ. 1955) ถึง ทศวรรษที่ 70

ปัจจุบัน บริษัทจากญี่ปุ่น อย่าง ฮอนด้า คาวาซากิ ซูซูกิ และยามาฮ่า ได้มีอิทธิพลต่อวงการจักรยานยนต์ ในขณะที่ในอเมริกา ฮาร์ลีย์-เดวิดสัน ก็ยังคงรักษาระดับความนิยมไว้ได้ ทางฝั่งยุโรปก็มี ดูคาติ-จากอิตาลี บีเอ็มดับเบิลยู-จากเยอรมัน และ ไทรอัมพ์-จากอังกฤษ ซึ่งในส่วนของบริษัทไทยนั่นก็มี เช่น ไทเกอร์, บิ๊กบูล, สตาเลียน, แพล็ททินัม และ จีพีเอ็กซ์ เรสซิ่ง

นอกจากนั้นยังมีกลุ่มผู้ชื่นชม รถประเภทสกูตเตอร์ ในกลุ่มเล็ก ๆ ที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลกเช่นกัน

หน้าแรก

ยานพาหนะ

ยานพาหนะ หมายถึงวัตถุหรือสิ่งประดิษฐ์ที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตซึ่งสามารถเคลื่อนย้ายขนส่งไปได้ ยานพาหนะส่วนใหญ่สร้างขึ้นโดยมนุษย์ อาทิ จักรยานรถยนต์ จักรยานยนต์ รถไฟ เรือ และเครื่องบิน เป็นต้น หรือไม่ได้สร้างขึ้นโดยมนุษย์แต่สามารถเคลื่อนย้ายขนส่งไปได้ เช่น ภูเขาน้ำแข็งหรือท่อนซุงลอยน้ำ เป็นต้น

ยานพาหนะสามารถชักจูงโดยสัตว์ เช่น รถม้าหรือเกวียนเทียมวัว อย่างไรก็ตามตัวสัตว์เองนั้นก็ไม่ได้เรียกว่าเป็นยานพาหนะ ซึ่งรวมไปถึงมนุษย์ที่เคลื่อนย้ายขนส่งมนุษย์ด้วยกันเอง (คนอุ้มคน) ก็ไม่ได้เรียกว่าเป็นยานพาหนะ แต่สัตว์และมนุษย์เหล่านั้นจะเรียกว่าเป็น พาหนะ (ไม่มีคำว่ายาน)

ยานพาหนะแบ่งตามการเคลื่อนย้ายได้ 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ ยานพาหนะส่วนใหญ่ที่เคลื่อนย้ายขนส่งบนพื้นจะมีล้อ เช่น เกวียน , จักรยาน ,รถยนต์ และรถไฟ และส่วนยานพาหนะที่ไม่ได้เคลื่อนที่บนพื้นมักถูกเรียกว่า craft เช่น watercraft, sailcraft, aircraft (อากาศยาน), hovercraft (ยานสะเทินน้ำสะเทินบก) และ spacecraft (ยานอวกาศ)

ประโยชของยานพาหนะ

-ประโยชน์ของยานพาหนะทางอากาศคือ สะดวก รวดเร็ว โทษของยานพาหนะทางอากาศคือ เกิดมลภาวะเป็นพิษและสินเปลืองเชื้อเพลิง
ตัวอย่างของยานพาหนะ

• เกวียน, รถม้า, รถลาก
• จักรยาน, จักรยานสามล้อ, สกูตเตอร์, จักรยานยนต์, รถตุ๊กตุ๊ก
• รถไฟ, รถราง, รถ(ไฟ)ไฟฟ้า,รถตู้
• รถยนต์, รถโดยสาร, รถเมล์, รถบรรทุก รถมินิคุกกี้
• เรือ, เรือใบ, เรือสำเภา, เรือกลไฟ, เรือดำน้ำ
• ยานสะเทินน้ำสะเทินบก, ยานลอยตัว
• อากาศยาน,จรวด เครื่องบิน, เครื่องบินเจ็ต, เครื่องร่อน, เฮลิคอปเตอร์, บัลลูน